Δεν είσαι;
Στη γιορτή της σχολής χορού, φυσικά είχα πάει με τη φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Σε κάποια φάση εκεί που παρακολουθώ και φωτογραφίζω με πλησιάζει μια κοπέλα: “Είσαι ο φωτογράφος της σχολής;” “Όχι, είμαι μαθητής εδώ” της λέω. “Η φωτογραφία είναι το χόμπυ μου”.
“Αλήθεια;” “Ναι, κάνω Pole” Κάνοντας μισό βήμα πίσω με επεξεργάζεται από την κορφή ως τα νύχια, χωρίς καμία προσπάθεια να το κρύψει. “Μα δεν φαίνεσαι καθόλου σαν...” παύση, “το άλλο φύλο”. “Δεν είναι απαραίτητο...” κρύβω ένα μειδίαμα “Να φαίνεσαι;” “Να είσαι” “Δεν είσαι;” “Όχι”
Προσπάθησε να τα μπαλώσει. Προσπάθησα να μη σκάσω στα γέλια.
